Wszyscy lubimy ludzi kulturalnych i życzliwych, pracowitych i rzetelnych, uczciwych
i skromnych, taktownych i dyskretnych.
- Czy my sami możemy posiadać te cechy? - Nic nie stoi na przeszkodzie, abyśmy się
o to postarali.
Czasem myślimy, że nikt nas nie kocha. W tym momencie zatrzymajmy się!
Doceńmy siebie i dar własnego życia. Zastanówmy się: - kogo my sami kochamy?
Każdy z nas może zachwycić się drugim człowiekiem i zdecydować się na wspólne przeżywanie z nim i radości i trudności, a czasem cierpienia.
Właśnie wtedy, nie wiedząc o tym, bierzemy przykład z postawy naszego Stwórcy względem nas samych. Bóg nas kocha i zachwyca się każdym człowiekiem
ze wszystkimi jego niedoskonałościami. Ten, kto nie wierzy w bożą miłość do siebie,
nie będzie umiał prawdziwie pokochać drugiego człowieka.
Zróbmy listę osób, którym możemy okazać szczególne zainteresowanie. Otoczenie bliższe i dalsze czeka na naszą miłość, tak jak i my czekamy na życzliwe zainteresowanie i miłość innych ludzi.
Najpierw jednak musimy zająć się pielęgnowaniem miłości w naszych sercach, co da nam energię, aby żyć pełnią życia, tzn. iść, biec, potykać się , upadać i podnosić się.
Wystarczy odważyć się i pomyśleć inaczej o miłości, bo każdy jej potrzebuje jak wody, powietrza i słońca.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz